-
1 uchwycić się
сов. czego, za coухвати́ться, схвати́ться за чтоuchwycić się się ręki — схвати́ться за́ руку
uchwycić się się myśli — ухвати́ться за мысль
Syn: -
2 uchwycić\ się
сов. czego, za со ухватиться, схватиться за что;\uchwycić\ się się ręki схватиться за руку; \uchwycić\ się się myśli ухватиться за мысль
+ chwycić się, schwycić się, złapać się
См. также в других словарях:
uchwycić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, uchwycić sięcę się, uchwycić sięci się, uchwycić sięchwyć się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uchwycić coś rękami dla uchronienia się przed upadkiem, zachowania równowagi itp.;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uchwycić — dk VIa, uchwycićcę, uchwycićcisz, uchwyć, uchwycićcił, uchwycićcony 1. «ująć coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); wziąć, złapać, schwycić» Uchwycić konia za uzdę. Uchwycić kogoś za rękę, za kark, za kołnierz. Uchwycić… … Słownik języka polskiego
uczepić — dk VIa, uczepićpię, uczepićpisz, uczep, uczepićpił, uczepićpiony rzad. uczepiać ndk I, uczepićam, uczepićasz, uczepićają, uczepićaj, uczepićał, uczepićany «umocować coś jednym końcem do czegoś; przyczepić, zawiesić, uwiesić, uwiązać» Uczepić… … Słownik języka polskiego